Το ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ είναι Ewa Gadzińska. Είμαι νοσηλευτικό προσωπικό στο Νοσοκομείο St. Łukasz στο Bolesławiec από τον Σεπτέμβριο του 1989 και διορίστηκε επικεφαλής νοσηλευτής στο Κέντρο Πρόληψης και Θεραπείας Εγκεφαλικών Επεισοδίων στο Bolesławiec το 2018. νοσηλευτικό προσωπικό
Ήθελα να γίνω νοσηλευτικό προσωπικό για όσο θυμάμαι. Πριν μετακομίσουμε στο Bolesławiec, η οικογένειά μας ζούσε σε ένα μικρό χωριό στην Κάτω Σιλεσία όπου δεν υπήρχε κέντρο υγείας.
Ως παιδί συχνά αρρώστησα και η μόνη αποτελεσματική θεραπευτική αντιμετώπιση ήταν οι ενδομυϊκές ενέσεις. Η μητέρα μου θα με έφερνε με ποδήλατο αρκετά χιλιόμετρα στο πλησιέστερο κέντρο υγείας για μια ένεση. Συχνά έβρεχε και ήξερα πόση προσπάθεια κόστιζε στη μητέρα μου.
Γι' αυτό αποφάσισα να γίνω νοσηλευτικό προσωπικό. Σκέφτηκα ότι το να κάνω ενέσεις θα έλυνε όλα τα προβλήματα υγείας της οικογένειάς μου και δεν θα χρειαζόταν να ταξιδέψουν μέχρι στιγμής.
Έκανα τα πρώτα μου βήματα στη νοσηλευτική όταν μια νοσηλευτικό προσωπικό στο κέντρο υγείας μου έδωσε μια γυάλινη σύριγγα και μια παλιά στραβή βελόνα για να είμαι πολύ γενναία. Από τότε ξεκίνησε η περιπέτειά μου. Σύντομα όλα τα αρκουδάκια μου στάζουν με νερό. Θυμάμαι πώς τα πήρε έξω η μητέρα μου για να στεγνώσουν στον ήλιο και θα τα έλεγχα για να δω αν «ο ασθενής» ήταν έτοιμος.
Αφού φοίτησα στο γυμνάσιο, συνέχισα τις σπουδές μου ενώ εργαζόμουν σε χειρουργικές, ορθοπεδικές και παιδιατρικές χειρουργικές και ογκολογικές πτέρυγες. Αποφοίτησα πρώτα από το Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Legnica και μετά από το Pomeranian Medical University του Szczecin, έχοντας αποκτήσει προσόντα στους τομείς της αναισθησιολογίας και της εντατικής θεραπείας. Η εκμάθησή μου συνεχίζεται και εξακολουθώ να βελτιώνω τα προσόντα μου.
Νέες προκλήσεις και σκληρή δουλειά
Η μονάδα αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου στο νοσοκομείο μας άνοιξε τον Απρίλιο του 2022. Περίμενε πολύ καιρό για να δημιουργηθεί ένας τέτοιος θάλαμος. Γνωρίζαμε ότι θα ήταν πολλή δουλειά και ότι θα χρειαζόταν όλο και περισσότερη αφοσίωση και υπευθυνότητα, αλλά ήμασταν έτοιμοι γι' αυτό.
Στη μονάδα αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου, κάθε μέρα φέρνει νέες προκλήσεις και σκληρή δουλειά. Οι περισσότεροι ασθενείς είναι κλινήρεις και χρειάζονται ολοκληρωμένη νοσηλευτική φροντίδα που αποτελείται από πλύσιμο, σίτιση, αλλαγή θέσης και πολύ συχνά τη μεταφορά του ασθενής για διαγνωστικές εξετάσεις, συχνά στο κρεβάτι, κάτι που απαιτεί μεγάλη σωματική δύναμη από το προσωπικό.
Τις περισσότερες φορές, οι φροντιστές υγείας [βοηθητικό προσωπικό] εμπλέκονται στη μεταφορά των ασθενών. Αποτελούν προέκταση των χεριών που θηλάζουν. Είναι όλοι ασθενής και κατανοούν γιατί οι νευρολογικοί ασθενείς χρειάζονται περισσότερη φροντίδα και περισσότερο έλεγχο. Ένας τέτοιος ασθενής έχει μερικές φορές κουραστεί από την ασθένεια και την κατάσταση της υγείας του και δεν συνεργάζεται πάντα με το προσωπικό.
Και αυτό απαιτεί ειδικά χαρακτηριστικά προσωπικότητας, ειδικά αυτοέλεγχο, σταθερότητα και, σε κάποιο βαθμό, αντίσταση στον ανθρώπινο πόνο.
Η όμορφη θέα ενός ατόμου που χαμογελά
Από την ίδρυση της μονάδα αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου, έχουμε διάφορες νέες ευθύνες, συμπεριλαμβανομένης της συμμετοχής σε ενδοφλέβια θρομβολυτική θεραπευτική αντιμετώπιση στο οξύ ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Είμαστε συνεχώς έτοιμοι - κάθε μέρα, κάθε λεπτό, κάθε δευτερόλεπτο - έτσι ώστε όταν ενημερωθούμε ότι ένας ασθενής με πιθανολογούμενο αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο βρίσκεται καθ' οδόν, να μπορέσουμε να φτάσουμε στο εργαστήριο το συντομότερο δυνατό.
Έχουμε μια τσάντα αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο που περιέχει όλα τα απαραίτητα φάρμακα και εξοπλισμό και μια δεύτερη τσάντα με πρόσθετο εξοπλισμό, η οποία, αντίθετα με τις εμφανίσεις, είναι πολύ βαριά. Όταν λαμβάνεται το σήμα αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, υπάρχει μερικές φορές ένα κλάσμα συναγωγής: ποιος τρόπος θα είναι ταχύτερος, ο ανελκυστήρας ή μέσω της αυλής;
Τότε η νοσηλευτικό προσωπικό δεν θα προσέξει καν αν δεν είναι κατάλληλα ντυμένη για τις καιρικές συνθήκες. Μερικές φορές τρέχει στη βροχή που χύνεται ή με ελαφριά παπούτσια μέχρι τους αστραγάλους της στο χιόνι, με τη σακούλα να χτυπάει γύρω από τους αστραγάλους της, τόσο βαριά που μόλις που μπορεί να την μεταφέρει, γιατί κάθε λεπτό είναι σημαντικό. Και ξέρει ότι η ανταμοιβή της θα είναι το πιο όμορφο θέαμα ενός ατόμου που χαμογελά σε εμάς εξαιτίας μας.
Ο τρόπος της καρδιάς
Φυσικά, συμβαίνει για διάφορους λόγους ο ασθενής να μην πάει εγκαίρως στο νοσοκομείο και το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο επεισόδιο έχει βαθιά επίδραση στην υγεία του. Και εδώ ξεκινά ο αγώνας αυτού του ασθενής, της οικογένειάς του και της σκληρής δουλειάς όλης της ομάδας.
Έχουν περάσει πολλές ώρες και ημέρες και ο ασθενής δεν αναρρώνει πάντα. Αλλά ακόμα και σε τέτοιες στιγμές, όταν η οικογένεια, αφού έχασε κάποιον κοντά, έρχεται να μας ευχαριστήσει για τη φροντίδα, είναι επειδή ξέρουν ότι μέχρι την τελευταία στιγμή, την τελευταία αναπνοή, ο ασθενής είχε τέτοια φροντίδα σαν να ξυπνούσε αύριο και να πηγαίνει σπίτι του.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο όλοι οι νοσηλευτές και οι φροντιστές υγείας που εργάζονται στη νευρολογία είναι μοναδικοί άνθρωποι που έχουν τεράστια καρδιά, εκπληκτικά επίπεδα ενσυναίσθησης και, παρά τη στιγμιαία αμφιβολία, δεν τα παρατάνε ποτέ. Γι' αυτό το χαμόγελο του ασθενής που φεύγει από την πτέρυγά μας, μας λέει ότι ο μόνος τρόπος για ένα άλλο άτομο είναι ο δρόμος της καρδιάς.
Φυσικά, αυτή η πτέρυγα δεν θα υπήρχε χωρίς τις προσπάθειες του διευθυντή του νοσοκομείου, κ. Kamil Barczyk, και της Δρ. Justyna Straszak-Trzeciak που μάχονταν καθημερινά κατά των αντιξοοτήτων για τη δημιουργία μιας τέτοιας πτέρυγας. Η θλίψη, τα δάκρυα αλλά και η χαρά είναι συναισθήματα που μας συνοδεύουν κάθε μέρα και πολύ συχνά χάρη στο χαμόγελο και την υποστήριξη, ειδικά από την Δρ Justyna, τα καταφέρνουμε όλα.
Όλοι έχουμε περάσει πολύ δύσκολους καιρούς που σχετίζονται με τον Covid. Έχει αφήσει ένα τεράστιο σημάδι στον καθένα μας. Κλειδωθήκαμε σε έναν ανομοιόμορφο αγώνα κατά του ιού και παραλύσαμε συνεχώς από τον φόβο για τη δική μας ζωή και τη ζωή των αγαπημένων μας προσώπων. Αυτές ήταν πολύ επώδυνες εμπειρίες, αλλά χάρη σε αυτές είμαστε πιο δυνατοί.
Φτερούγες στους ώμους τους
Πίσω από κάθε επιτυχία υπάρχει ένα άτομο, επειδή όλοι όσοι εργάζονται εδώ είναι σημαντικοί και απαραίτητοι. Κάθε άτομο που εργάζεται στην πτέρυγα είναι ένα άτομο, κάθε άτομο είναι ξεχωριστό, αλλά ο κοινός παρονομαστής είναι μια τεράστια καρδιά και απίστευτη ενσυναίσθηση.
Το Νατάλκα είναι ένα καταφύγιο - ήρεμο έξω και μέσα, δύο στοιχεία, νερό και φωτιά. Μπορείτε πάντα να βασίζεστε σε αυτήν. Είναι ευσυνείδητη και εργάζεται σκληρά.
Η Μαλουγκοσία είναι ζεστή, ευγενική και ήρεμη ό,τι κι αν συμβεί. Μπορεί να βρει απροσδόκητες λύσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Η Ania είναι πάντα ευγενική, υποχρεωτική και σκληρή δουλειά. Καταπραΰνει όλες τις εντάσεις με χαμόγελο.
Ο Karolinka είναι εξαιρετικά παρατηρητικός και μπορεί να εντοπίσει τυχόν λάθη σε χρόνο μηδέν. Το καλό της ασθενής έρχεται πρώτο και πάντα αγωνίζεται γι' αυτό.
Η Kornelka, ο χαμογελαστός ήλιος της πτέρυγας, έχει τη δυνατότητα να απολαμβάνει τα μικρότερα πράγματα. Η ασθενής νιώθει ζεστή μαζί της.
Η Natalka καθοδηγείται από τις δικές της σκέψεις και βγάζει τα πιο ακριβή συμπεράσματα.
Η Ania έχει απίστευτη εφευρετικότητα σε συνδυασμό με επιμέλεια. Μπορεί να βρει μια πρωτότυπη λύση σε οποιοδήποτε πρόβλημα στη στιγμή.
Ο Patryk είναι ο μόνος άνθρωπος στην ομάδα μας, ένας νοσηλευτικό προσωπικό που είναι ευγενικός και ευγενικός, με γρήγορη απόκριση όταν η ζωή του ασθενής βρίσκεται σε κίνδυνο. Είναι ένα παράδειγμα ότι ένας άνδρας μπορεί επίσης να κάνει αυτή τη δουλειά τέλεια.
Η Justynka είναι ευγενική, πάντα φιλική, φιλική και ανοιχτή στις ανάγκες των άλλων.
Η Άννα είναι ανεξάρτητη, αποφασισμένη και ευσυνείδητη. Αναλαμβάνει πάντα την ευθύνη για τις δικές της ενέργειες.
Η Wioletta νοιάζεται και είναι στοργική, πάντα ανοιχτή στις ανάγκες των αρρώστων. Εξακολουθεί να είναι περίεργη και να ενδιαφέρεται για τον κόσμο της νοσηλευτικής.
Η Beatka είναι απίστευτα χρήσιμη και σκληρή δουλειά, με φτερά στους ώμους της και ανοιχτή καρδιά. Περισσότερες από μία καταιγίδες έχουν αναποδογυρίσει τη ζωή της, αλλά εξακολουθεί να περιμένει υπομονετικά για ουράνια τόξα.
Η Elwira είναι αποφασισμένη, με αυτοπεποίθηση, αντιμετωπίζει όλα τα προβλήματα. Οι ακριβείς παρατηρήσεις χωρίς δισταγμό ή αμφιβολίες της επιτρέπουν να επιτύχει τον επιδιωκόμενο στόχο της.
Μπορείτε πάντα να βασίζεστε στην Τερενία. Εργάζεται σκληρά και εκτελεί ευσυνείδητα όλες τις δραστηριότητες. Τα λόγια της φωτίζουν πάντα κάθε κυρτό χείλος.
Η Μαρία είναι φιλική, ενσυναίσθηση και κατανόηση, παρακινούμενη μόνο από ευγενή κίνητρα.
Η Iwonka είναι αποφασισμένη, με αυτοπεποίθηση, επιτυγχάνει πάντα τους στόχους της.
Η Monika είναι φιλική, ευγενική, ανιδιοτελώς ανοιχτή στις ανάγκες των άλλων. Δεν κλείνει ποτέ την καρδιά της με άλλον άνθρωπο.
Η Agnieszka σπάνια δείχνει τα συναισθήματά της έξω, αλλά έχει πάντα μια ζεστή καρδιά και ανοιχτά χέρια που βοηθούν να σηκωθούν τα σπασμένα φτερά.
Η Wioletta είναι απίστευτα ευγενική, καλοσχεδιασμένη και φιλική προς τους άλλους. Ένα υπέροχο άτομο που πάντα χαμογελά παρά τις πολλές βροχές που βρέχουν την καρδιά της μέχρι την τελευταία κλωστή.
Η Halinka έχει λάμψει στα μάτια της και μπορεί να φέρει ένα χαμόγελο στο πρόσωπο που έχει κουραστεί από τη νόσο.
Η Angellika είναι ένα καταπληκτικό άτομο για το οποίο τίποτα δεν είναι αδύνατο να γίνει. Πάντα με χαμόγελο στο πρόσωπό της, δεν ξεχνάει λέξεις που προσφέρουν άνεση, δεν κλείνει ποτέ την καρδιά της σε άλλο άτομο.
Η Ania είναι πολύ αντιληπτή, μπορεί να δει τα μικρότερα μειονεκτήματα και να βγάλει συμπεράσματα από αυτά. Επιδιώκει επιδέξια τον στόχο της ενώ είναι φιλική και ζεστή.
Η Angellika είναι ευαίσθητη στο κακό και τη βλάβη των άλλων και γεμάτη διακριτικότητα και διακριτικότητα. Δεν αποθαρρύνεται ποτέ απέναντι σε δυσκολίες και γνωρίζει πολύ καλά ότι κάθε αγώνας είναι ένα βήμα μπροστά.
Είμαστε επιτυχημένοι χάρη στη σκληρή δουλειά μας και την υποστήριξη των συναδέλφων μας από άλλες πτέρυγες, από άλλα νοσοκομεία, που μας δίνουν μια ανάσα νέας εμπειρίας, διαφορετικής προοπτικής για τα προβλήματα, τα οποία εκτιμούμε και χρησιμοποιούμε συχνά.
Δεν είναι πάντα δυνατό να διαχωρίσω την προσωπική μου ζωή από την εργασία μου. Θα ήθελα μόνο υπέροχες, χαρούμενες ημέρες, μόνο ασθενείς που θεραπεύονται γρήγορα, αλλά αν αναρωτηθούμε γιατί τα κάνουμε όλα αυτά, μπορούμε επίσης να ρωτήσουμε, «Ποια πτέρυγα χρειάζεται να πετάξει ένα πουλί; Δεξιά ή αριστερά;»
